Helioterapia

Na samym finiszu dorwał mnie syndrom zmęczenia zimowego, za to nieźle łupnął. Jestem zniechęcona, łatwo się irytuję, problemy wokół mnożą się jak króliki, a ja popadam w bezwład. W powietrzu czuć nastrój oczekiwania - mam już dość czekania i chcę tej wiosny teraz i już - mam złudną nadzieję, że wraz z jej nadejściem rozwikłam też inne kłopoty dnia codziennego. W dodatku w parze z dołkiem psychicznym idzie osłabienie fizyczne - czasem nie mam nawet siły, żeby dokończyć mój codzienny trening, mięśnie drżą i ogólnie czuję się strasznie sflaczała - to chyba jednak bardziej wina umysłu, niż rzeczywistego spadku kondycji. Na szczęście dziś nad Poznaniem piękne słońce, więc postanowiłam zastosować helioterapię i wyniosłam się z pracą na balkon, może światło i ciepło przywrócą mi optymizm, bo bardzo nie lubię siebie w wersji jęcząco-narzekająco-negatywnej ;-)



Kaftan ma skończone rękawy i zaczątek tyłu. Niestety istnieje groźba, że nie starczy mi włóczki, bo okazała się mało wydajna ;-/ Brnę jednak dalej i zobaczymy..