Violet - reinkarnacja

Nie tak dawno temu i nie w bajkowej krainie Herbi miała kłopot, jak się nie dać złemu Dress Code'owi i ubrać na spotkanie biznesowe stosownie, acz po swojemu. Wymyśliła, swoim zwyczajem - cóż za gorąca głowa - że wydzierga sweterek. Znalazł się takowy, wielce uroczy, a skromny za razem. Jako, że Herbi miała akurat pod ręką piękną fioletową bawełnę, zaczęła dziergać sweterek. "Dziecku" swojemu nadała imię "Violet" na cześć uroczego koloru włóczki. Wydziergała szybciutko plecy, wydziergała połowę przodu i.... rozwiązał się worek z plagami. Plagi nazywały się "praca", "nagłe zlecenia" oraz "ogólny brak czasu". Herbi musiała na spotkanie wymyślić plan awaryjny, a Violet spoczęła na dnie koszyka i czekała na powrót natchnienia. Tym czasem inne bloggerki i żeglujące po sieci przyglądały się zdjęciom na blogu Herbatki i dochodziły do wniosku, że też by chętnie coś takiego miały. Skrzynka mailowa Herbi pracowała, aż furczało, wysyłając przetłumaczone opisy i schematy. A później jedna z polskich gazet robótkowych opublikowała oficjalne tłumaczenie i na blogach zaroiło się od "Violet" sprytnie ukrytej pod różnymi kryptonimami (najczęściej podszywała się, skubana, pod "Listki"). Violet nie była już "violet" - występowała w całej tęczy kolorów i rozmiarów. Herbi popatrzyła na swoje niewyklute "dziecię" i strzeliła focha: "Eeeeee, wszyscy już taki mają... to ja nie chcę". A trzeba wam wiedzieć, że jak Herbi ma humory, to nie ma przebacz, za nic jej podstawowych rzeczy nie wytłumaczysz.
Violet leżała w koszyku i więdła, wydawało się, że codziennie uchodzi z niej nieco koloru. Ale, że była mądra mądrością rzeczy nieożywionych wiedziała, że w końcu doczeka się na swoje nowe wcielenie. I pewnego dnia Herbi siedząca przed ekranem laptopu zakrzyknęła: "O rany - muszę go mieć! Tylko z czego?" Na ekranie wykwitł bowiem sweterek urody wyjątkowej, kobiecy i podkreślający talię, o taki:


Violet wychyliła się ze swojego koszyka i pisnęła: "Ja, ja się nadaję, będę piękna w tym wcieleniu!" I została usłyszana i Herbi nie wypuszczała jej z rąk przez cały weekend i wydziergała cały tył i połowę przodu:


A wy lepiej trzymajcie kciuki, żeby historia się nie powtórzyła i Violet znalazła swoją ostateczną postać ;-P
PS: Uważni pewnie stwierdzą, że ostatnie zdjęcie różni się istotnie kolorem od zdjęcia robótki w wersji pierwotnej (czyli listkowej) - to efekt moich eksperymentów z Photoshopem, bo drań aparat nie chce ich ładnie utrwalać, gdy pogoda taka wredna jak dziś u nas. Oryginał jest mniej więcej tak samo nasycony fioletem, ale mniej jaskrawy.